پاژ نام زادگاه شاعر حماسهسرای ایرانی حکیم ابوالقاسم فردوسی است و نام روستایی واقع در 15 کیلومتری شمال شهر مشهد و تقاطع جاده کارده به کلات نادری میباشد. در میانه روستای پاژ و در 700 متری شمال غرب آن دو تپه باستانی به چشم میخورد که موید پیشینه تاریخی این منطقه در سدههای نخستین پس از اسلام تا قرن نهم و دهم هجری است و به آثار و بقایای پاژ قدیم مربوط میباشند و از اماکن تاریخی این شهر محسوب میشود که مسافران تور مشهد میتوانند از آن دیدن نمایند.
در تاریخنگاریای که نظامی عروضی سمرقندی انجام داده است به این موضوع اشاره شده است که: «ابوالقاسم فردوسی از دهقانان توس بود و از دیهی (دهی) که آن دیه (روستا) را پاژ خوانند و از ناحیت (ناحیه) تابران (توس) است؛ آن ده، بزرگ است و از وی هزار مرد بیرون آید. فردوسی در آن دیه (روستا)، شوکتی تمام داشت.»
روستای پاژ در حال حاضر دارای 800 هكتار مساحت می باشد كه حدودا 4 هكتار از آن به بخش مسكونی اختصاص دارد. بخشی از فضای مسكونی روستا در میان آن و مابقی بر روی تپهای موسوم به قلعه بلند است، مكانی كه بنظر میرسد در گذشته هسته مركزی و محل اصلی دهكده پاژ بوده است. بجز تپه موجود در فاصله تقریبی 500 متر از پشته اولیه مکان بلند دیگری نمایان است كه در نزد اهالی به قلعه كهنه پاژ معروف است سفال های رنگارنگ و لعابدار پاركنده بر روی این بلندی نشانه ای از تداوم مدنیت پاژ در سدهای اولیه بعد از اسلام تا قرن نهم و دهم هجری است.
روستای پاژ تا کنون از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ثبت ملی نرسیده است و به دلیل عدم رسیدگی، بناهای موجود در این روستا اکنون به خرابهای تبدیل شده است.